|
|
|
|
Manaslu (8163 m.n.p.m.)
Góra szczególna, także ze względu na etymologię samej nazwy, bowiem jest ona mistyczna i pochodzi od sanskryckiego słowa "manasa" i oznacza w wolnym tłumaczeniu "Górę Ducha". W wierzeniach tubylców zamieszkują ją bogowie i to właśnie z tego powodu władze Nepalu nie chciały wydawać przez wiele lat zezwoleń na jej atakowanie. Co więcej, do dnia dzisiejszego, z szacunku dla nepalskich wierzeń, a także z rozsądku, alpiniści wspinający się na Manaslu, zatrzymują się kilka metrów poniżej najwyższej części skalnej grani.
Manaslu (zwana także jako Kutang) jest ośmiotysięcznikiem o dwóch szczytach. Mimo, że z daleka wyglądają na wierzchołki o podobnej wysokości, to jedynie Manaslu przekracza granicę 8 tysięcy metrów, a jego sąsiad, nazwany East Pinnacle wznosi się na wysokość 7895 metrów. Grupa górska Mansiri Himal, w skład której wchodzi Manaslu, składa się jeszcze z czterech charakterystycznych szczytów. Są to Himal Chuli (7864 m n.p.m.), Manaslu East (7894 m n.p.m.), Manaslu North (7154 m n.p.m.) i tzw. Peak 29 (7835 m n.p.m.), zwany również Dakura. Łączy się on z głównym szczytem - Manaslu Granią Południową, poprzez Przełęcz Punggyen (5650 m n.p.m.). Do Góry przylegają cztery niewielkie lodowce. Od wschodu spływają Manaslu Glacier i Punggyen Glacier, a od zachodu Domen Glacier i Thulagi Glacier, którego górna część zajmuje Butterflys Valley (Dolinę Motyli).
Manaslu 8163m
Z powodu utrudnień jakie czyniły władze Nepalu, himalaiści pojawili się pod Manaslu dopiero w roku 1950. Duże zasługi w poznaniu topografii masywu Manaslu mieli Japończycy, którzy pokonali wreszcie opór bogów i 9 maja 1956 roku stanęli pod szczytem. Dokonali tego Toshio Imanishi oraz Szerpa Gyalzen Norbu. Dwa dni później na szczycie stanęli kolejni uczestnicy japońskiej wyprawy. Ciekawostką jest fakt, że następnego wejścia dokonali 15 lat później również Japończycy. Pamiętnym w historii zdobywania Manaslu okazał się rok 1972. Reinhold Messner poprowadził wówczas nową drogę z Doliny Motyli i tym samym przerwał monopol Japończyków. W tym samym roku - na wysokości niemal 7000 metrów potężna lawina zasypała obóz koreańskiej wyprawy, grzebiąc pod zwałami śniegu i lodu 15 osób.
Polacy na Manaslu
Historia polskich bojów o Manaslu nie jest długa. Po raz pierwszy przez polskich alpinistów góra została zdobyta przez zakopiańską wyprawę, której kierownikiem był Lech Korniszewski. Szczyt zdobyli 12 stycznia 1984 roku, Maciej Berbeka i Ryszard Gajewski. Podczas poręczowania drogi zginął wtedy Stanisław Jaworski. W tym samym roku nową drogę, pierwszą od strony Doliny Punggyen, poprowadzili Krzysztof Wielicki i Aleksander Lwow.
18 maja 1980 roku Wojciech Kurtyka i Ludwik Wilczyński dokonali pierwszego polskiego wejącia. Tego samego dnia, ale trzy lata później weszli Jacek Jezierski, Tadeusz Łaukajtys, Mirosław Gardzielewski i Wacław Otręba. 21 stycznia 1985 roku Andrzej Czok i Jerzy Kukuczka podczas wyprawy kierowanej przez Adama Bilczewskiego, zdobyli Dhaulagiri zimą.
cofnij strona główna
|
|
|
|
|